miércoles, 27 de enero de 2010

"Non quero ser Doris Day" de Inma López Silva


Amigos lectores:

La novela epistolar surgió como tal en el s. XVIII de manos de autores ingleses aunque debido a sus limitaciones fue cayendo en desuso y en el olvido.

Los trazos de su estilo corresponden a una composición luminosa, fuerte, espiritual y activa. No se hace presente la debilidad de otras obras del género y se representa como obra no condicionada por determinadas características comunes en este género. El tiempo es el principal signo a tener en cuenta a la hora de leerla denotando la acción creadora de un sabio conductor de hombres que despierta y desarrolla en estas epístolas y a través de sus personajes su esencia más elevada.

Siguiendo este estilo podemos llegar a un modelo según el cual desaparece la significación individual y destacándose con ello su significación peculiar que actúa en una actividad que jamás se detiene ni se paraliza.

Debido a que en un primer momento la obra se expone a producir rechazo. Se intenta avanzar de una forma violenta más conforme a las circunstancias que se exponen en cada carta o mensaje.

Ocupa pues esta obra una difícil situación llena de abnegada veracidad que es el más grande de sus obstáculos. Sin embargo, la impresión de los esfuerzos hace que se desvanezca todo peligro que obstaculiza su propia complementación.

En consecuencia, la obra ha obtenido un rechazo donde se esperaba una victoria y una victoria donde se esperaba rechazo. Con ello ha experimentado un efecto comprometedor, en cierta medida, que posteriormente se convertirá en un éxito mediante una paulatina acumulación de pequeños detalles que sobresalen inevitablemente conformándose con la calidad literaria alcanzada por la autora. Es, por tanto, una obra digna e interesante para leer, ligera y que es fácil de llevar.

GALLEGO:
A novela epistolar emerxeu como tal no s. XVIII da man dos escritores ingleses pero por mor das súas limitacións rematou caendo en desuso e esquecemento.

Os trazos do seu estilo corresponde a unha composición de luz, forte, espiritual e activa. Esta non é a fraqueza de outros traballos no xénero e é representado como o traballo non está condicionada por certas características comúns neste xénero. O tempo é o principal sinal para manter presente ao ler que denota a acción creadora dun líder sabio dos homes, que esperta e desenvolve-se estas cartas ea través dos seus personaxes a súa maior esencia.

Seguindo ese camiño, podemos chegar a un modelo no que o significado individual desaparece e, así, destacando a súa importancia peculiar actuando nunha actividade que nunca para ou traba.

Porque o primeiro traballo é exposto para producir rexeitamento. Os intentos de avanzar de forma máis violenta nas circunstancias previstas en cada carta ou mensaxe.

Unha vez que este traballo trata dunha situación difícil cheo de verdade altruísta, que é o maior dos seus obstáculos. Con todo, a impresión esforzos fai a perigo desaparece o que dificulta as súas propias adicións.

Consecuentemente, o traballo recibiu un rexeitamento, onde se esperaba unha vitoria e unha vitoria que era esperada rexeitamento. Este foi un efecto de comprometer, en certa medida, que máis tarde se tornaría un éxito pola acumulación gradual de pequenos detalles que están, inevitablemente, de conformidade coa calidade literaria alcanzada polo autor. É, polo tanto, un traballo digno e interesante para ler, lixeiro e doado de transportar.

SE PUEDE ESCUCHAR TAMBIÉN EL PROGRAMA EN EL PODCAST ANNAVALAINA EN: https://www.ivoox.com/26389240.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Aquí puedes dejar lo que te parece cada uno de los comentarios.